از دهه 1970، استیون کینگ به لطف بیش از 75 کتاب، تعدادی از نمادین ترین هیولاهای تاریخ ترسناک را خلق کرده است. اگر از خون آشام ها می ترسید، Salem's Lot مطمئناً کابوس های شما را تحت الشعاع قرار خواهد داد. اگر گرگینه ها به شما لرز می دهند، Cycle of the Werewolf را بررسی کنید. کینگ از درخشش تا بدبختی، به وفور درباره روان‌پریشان ترسناک نوشته است، خواه تحت تسخیر ماوراء طبیعی باشند یا دیوانه. در سال 1986، استیون کینگ رمانی نوشت که هر چیزی را که ما از آن می ترسیم برداشت و آن را به یک شرور وحشتناک با It ترکیب کرد. مسلماً معروف‌ترین رمان او، و با مینی‌سریال‌های موفق و اقتباس‌های فیلم بلند، با داشتن شخصیت‌های عالی موفق می‌شود. اما هیچ کدام بدون آنتاگونیستی کار نمی کند که می تواند به هر چیزی تبدیل شود که شما از آن می ترسید. به همین دلیل، موجود در It هیولای کامل است، اما ترسناک ترین شکل آن، دلقک پنی وایز است. این انتخاب ساده اما موثر، ریشه در چندین تجربه برای کینگ پیدا کرد، از ترس و وحشت دوران کودکی گرفته تا یک غذای آماده و یک هواپیما سواری سرنوشت‌ساز.
چه چیزی Pennywise را در «فیلم آن» تا این حد وحشتناک می کند؟
اکثر هیولاها هیولا هستند زیرا شبیه آنها هستند. اگر ما یک دیوانه قمه دار را در جنگل ببینیم که ماسک هاکی به تن دارد، فرار می کنیم. اگر قرار باشد با یک خون آشام یا گرگینه واقعی روبرو شویم، مغز ما به طور خودکار به ما می گوید که قبل از اینکه از هم جدا شویم، از آنجا خارج شویم.
دلقک ها ترس عجیبی هستند، زیرا آنها بی ضرر هستند، نوعی سرگرمی در دوران کودکی که برای ایجاد شادی طراحی شده است. دلقک ها لبخند می زنند و ترفندهای جادویی انجام می دهند، همه برای اینکه بچه ها لبخند بزنند و بخندند. از چه چیزی باید در مورد آن ترسید؟ با این حال، بسیاری از ما واقعاً از دلقک ها وحشت داریم، به طوری که این یک فوبیا با نامی به نام coulrophobia است. طبق مطالعه ای که در سال 2023 توسط ساینتیفیک امریکن انجام شد، 53 درصد از پاسخ دهندگان اعتراف کردند که از دلقک ها می ترسند. منشأ این ترس از حالات صورت اغراق آمیز دلقک است، که مغز ما به ما می گوید یک ژست تهدیدآمیز است، آرایش سفید و قرمز، که ما را به یاد مرگ و خون می اندازد، و این که چگونه این آرایش باعث می شود فرد پشت آن ناپدید شود. دلقک چیزی غیر انسانی مغز ما نمی تواند به درستی این اعوجاج را پردازش کند، شبیه به این که چرا ما همان ترس از عروسک ها را داریم.
حتی استیون کینگ از دلقک ها می ترسد
استیون کینگ همیشه می دانست که چه چیزی ما را می ترساند، زیرا او را نیز می ترساند. کینگ در مصاحبه ای با یاهو در سال 2017 آن را به سادگی بیان کرد:
دلقک‌ها ترسناک هستند. هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد. دلقک‌ها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند عصبانی باشند، و این حق آنهاست - آنها دلقک هستند!
کینگ در ادامه توضیح داد که اگر او یک بچه بیمار در بیمارستان بود و یک دلقک به اتاقش می آمد تا او را تشویق کند، تا حد مرگ می ترسید. بچه ها از دلقک ها می ترسند. اگر بزرگسالان این ترس را دارند، تصور کنید که چقدر برای کودکی وحشتناک است که مغزش هنوز در حال یادگیری است و محیط اطراف خود را به خوبی بزرگسالان درک نمی کند. یک بزرگتر می‌داند که ترسش از دلقک‌ها احمقانه است، که این فرد سفید چهره قصد حمله به آنها را ندارد، اما ممکن است یک کودک واقعاً فکر کند که یک دلقک به آنها صدمه می‌زند.
در طول یک رویداد در سال 2013 با نیکول شرودر، کینگ توضیح داد که Pennywise در It چگونه به وجود آمد. او بحث کرد که می‌خواهد کتابی بنویسد که تمام هیولاهای کلاسیک در آن باشد، اما تصمیم گرفت که یک موجود آنقدر ترسناک می‌خواهد که فقط برای تماشای آن فریاد بزنی. کینگ گفت: "بنابراین با خودم فکر کردم، چه چیزی کودکان را بیش از هر چیز دیگری در جهان می ترساند؟" و پاسخ "دلقک ها" بود." در سال 2005 در یک حضور در Late Night با Conan O'Brien، کینگ از ترسی که بچه ها از دیدن دلقک ها در سیرک دارند صحبت کرد و گفت: "صورت های آنها سفید مرده بود، دهان آنها قرمز بود. انگار پر از خون بودند، همگی جیغ می زنند، چشمانشان بزرگ است. چه چیزی را دوست ندارد؟»
هواپیما سواری با رونالد مک دونالد به استیون کینگ تضاد دلقک ها را نشان داد
این روزها به ندرت می توان یک دلقک محبوب را به عنوان یک سرگرمی غیر ترسناک دید. می‌توانید از استفن کینگ برای این کار تشکر کنید، زیرا خلقت نویسنده Pennywise هر چیزی را که حتی از راه دور در مورد دلقک‌ها سرگرم‌کننده بود، خراب کرد. با این حال، چندین دهه پیش، در دهه 70 و 80، دلقک ها تجارت بزرگی انجام می دادند. بوزو دلقک روزی روزگاری روی میلیون ها صفحه تلویزیون بود و بچه ها را به جای جیغ زدن به خنده می انداخت. نگاهی به او بیندازید و می توانید نسخه های تیم کوری و بیل اسکارسگارد از Pennywise را ببینید. همان‌قدر که بوزو دلقک می‌تواند ناخواسته ترسناک باشد، کینگ الهام‌بخش پنی‌وایز را در یک دلقک جریان اصلی‌تر و حتی کمتر تهدیدآمیزتر، رونالد مک‌دونالد - سخنگوی مک‌دونالد، پیدا کرد. متأسفانه، بچه‌های امروزی نمی‌بینند که رونالد مک‌دونالد تلاش می‌کند به آنها همبرگر بفروشد، اما برای افراد در سن خاص، او به اندازه میکی موس محبوب بود.
کینگ در سال 2005 در برنامه Late Night با کانن اوبراین، در مورد حضور در یک تور طولانی برای یکی از اولین کتاب‌هایش صحبت کرد. در حالی که او در هواپیما نشسته بود، چه کسی باید سوار شود، مگر مردی که لباس رونالد مک دونالد را بر تن کرده بود. سپس دلقک درست در کنار کینگ نشست و به محض اینکه چراغ «سیگار ممنوع» خاموش شد، رونالد مک دونالد سیگاری روشن کرد. شاه گفت:
"و او یک جین و تونیک به مهماندار سفارش می دهد. او آنجا نشسته است و یک جین و تونیک می نوشد و یک کنت می کشد و من تنها چیزی را که می توانم به آن فکر کنم می گویم: "از کجا آمده ای؟" او می‌گوید: «مک‌دونالد لند». کینگ فکر کرد که آن مرد عجیب است و از او پرسید که واقعاً از کجا آمده است، اما متوجه شد که مکانی واقعی به نام مک‌دونالد لند وجود دارد و رونالد آنجا بود تا یک رستوران جدید باز کند. نویسنده آن را یک لحظه سورئال نامید، و باید چنین می شد - حتی برای او. دلقک ها به دلیل تضاد بین آنچه ما می بینیم و نحوه پردازش آن ترسناک هستند. آنها لبخند می زنند و می خندند، اما ما آن را تهدید آمیز تعبیر می کنیم. آنها دهان خود را قرمز رنگ می کنند تا لبخندشان بزرگتر به نظر برسد، اما ما خون می بینیم. چهره هایشان را سفید رنگ می کنند تا جلوه بیشتری پیدا کنند، اما ما مرگ را می بینیم. و گاهی اوقات، با تجهیزات کامل، فقط یک جین تونیک در هواپیما می نوشند و می گویند که اهل مک دونالد لند هستند. حالا این ترسناک است.